kumać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kumati. Cognates include Czech koumat (“to think”), Czech zkoumat (“to explore”), Slovak skúmat (“to explore”), Ukrainian скумати (skumaty, “to know, to understand”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈku.mat͡ɕ/
  • kumać(file)
  • kumać się(file)
  • Rhymes: -umat͡ɕ
  • Syllabification: ku‧mać

Verb

kumać impf (perfective skumać)

  1. (transitive, colloquial) to catch, to get, to grok, to understand
    Synonyms: czaić, jarzyć, kapować, obczajać, pojmować, rozumieć, trybić
    Teraz kumam. ― Now I get it.
  2. (reflexive with się, colloquial) to be a buddy, to pal up [+ z (instrumental) = with someone]
    Synonyms: być za pan brat, kolegować się, kumplować się, trzymać sztamę

Conjugation
Conjugation of kumać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kumać
present tense 1st kumam kumamy
2nd kumasz kumacie
3rd kuma kumają
impersonal kuma się
past tense 1st kumałem,
-(e)m kumał		 kumałam,
-(e)m kumała		 kumałom,
-(e)m kumało		 kumaliśmy,
-(e)śmy kumali		 kumałyśmy,
-(e)śmy kumały
2nd kumałeś,
-(e)ś kumał		 kumałaś,
-(e)ś kumała		 kumałoś,
-(e)ś kumało		 kumaliście,
-(e)ście kumali		 kumałyście,
-(e)ście kumały
3rd kumał kumała kumało kumali kumały
impersonal kumano
future tense 1st będę kumał,
będę kumać		 będę kumała,
będę kumać		 będę kumało,
będę kumać		 będziemy kumali,
będziemy kumać		 będziemy kumały,
będziemy kumać
2nd będziesz kumał,
będziesz kumać		 będziesz kumała,
będziesz kumać		 będziesz kumało,
będziesz kumać		 będziecie kumali,
będziecie kumać		 będziecie kumały,
będziecie kumać
3rd będzie kumał,
będzie kumać		 będzie kumała,
będzie kumać		 będzie kumało,
będzie kumać		 będą kumali,
będą kumać		 będą kumały,
będą kumać
impersonal będzie kumać się
conditional 1st kumałbym,
bym kumał		 kumałabym,
bym kumała		 kumałobym,
bym kumało		 kumalibyśmy,
byśmy kumali		 kumałybyśmy,
byśmy kumały
2nd kumałbyś,
byś kumał		 kumałabyś,
byś kumała		 kumałobyś,
byś kumało		 kumalibyście,
byście kumali		 kumałybyście,
byście kumały
3rd kumałby,
by kumał		 kumałaby,
by kumała		 kumałoby,
by kumało		 kumaliby,
by kumali		 kumałyby,
by kumały
impersonal kumano by
imperative 1st niech kumam kumajmy
2nd kumaj kumajcie
3rd niech kuma niech kumają
active adjectival participle kumający kumająca kumające kumający kumające
contemporary adverbial participle kumając
verbal noun kumanie

Derived terms
adjective
verbs
  • pokumać pf
  • zakumać pf

Further reading
  • kumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kumać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.