kupić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kupiti. First attested in 1389.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /kupit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /kupit͡ɕ/

Verb

kupić pf (imperfective kupować)

  1. to buy
    • 1959 [1389], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 63:
      Jaco pani szastauila swe dobro i cupila trzeczø czanscz Kuropatnik
      [Jako pani zastawiła swe dobro i kupiła trzecią część Kuropatnik]
      How much you pay to cover your goods and bought a third part Kuropatnik?
  2. (by extension) to acquire, to get
    • 1853 [15th century], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, page 136:
      Zboycze... za szwe grzechi pyeklo kupyą
      [Zbojce... za swe grzechy piekło kupią]
      Murderers... They will get hell for their sins

Derived terms
verbs
adjectives
nouns
verbs

Descendants
  • Polish: kupić

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kupić, from Proto-Slavic *kupiti. Doublet of kojfnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈku.pit͡ɕ/
  • Audio 1(file)
  • Audio 2(file)
  • Rhymes: -upit͡ɕ
  • Syllabification: ku‧pić

Verb

kupić pf (imperfective kupować)

  1. (transitive) to buy

Conjugation
Conjugation of kupić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kupić
future tense 1st kupię kupimy
2nd kupisz kupicie
3rd kupi kupią
impersonal kupi się
past tense 1st kupiłem,
-(e)m kupił		 kupiłam,
-(e)m kupiła		 kupiłom,
-(e)m kupiło		 kupiliśmy,
-(e)śmy kupili		 kupiłyśmy,
-(e)śmy kupiły
2nd kupiłeś,
-(e)ś kupił		 kupiłaś,
-(e)ś kupiła		 kupiłoś,
-(e)ś kupiło		 kupiliście,
-(e)ście kupili		 kupiłyście,
-(e)ście kupiły
3rd kupił kupiła kupiło kupili kupiły
impersonal kupiono
conditional 1st kupiłbym,
bym kupił		 kupiłabym,
bym kupiła		 kupiłobym,
bym kupiło		 kupilibyśmy,
byśmy kupili		 kupiłybyśmy,
byśmy kupiły
2nd kupiłbyś,
byś kupił		 kupiłabyś,
byś kupiła		 kupiłobyś,
byś kupiło		 kupilibyście,
byście kupili		 kupiłybyście,
byście kupiły
3rd kupiłby,
by kupił		 kupiłaby,
by kupiła		 kupiłoby,
by kupiło		 kupiliby,
by kupili		 kupiłyby,
by kupiły
impersonal kupiono by
imperative 1st niech kupię kupmy
2nd kup kupcie
3rd niech kupi niech kupią
passive adjectival participle kupiony kupiona kupione kupieni kupione
anterior adverbial participle kupiwszy
verbal noun kupienie

Derived terms
adjective
nouns
phrase
verbs

References

    Further reading
    • kupić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • kupić in Polish dictionaries at PWN

    Upper Sorbian

    Etymology

    From Proto-Slavic *kupiti.

    Verb

    kupić impf (perfective kupować)

    1. to buy

    Conjugation
    Conjugation of kupić (perfective) (see also Appendix:Upper Sorbian conjugation)
    person singular dual plural
    virile animate, inanimate
    infinitive kupić
    transgressive kupiwši
    present tense 1st kupju kupimoj kupimy
    2nd kupiš kupitaj kupitej kupiće
    3rd kupi kupitaj kupitej kupja
    past tense 1st kupich kupichmoj kupichmy
    2nd kupi kupištaj kupištej kupišće
    3rd kupi kupištaj kupištej kupichu
    imperative 1st — kupmoj! kupmy!
    2nd kup! kuptaj! kuptej! kupće!
    3rd kup! —
    past active participle —
    past passive participle kupjeny
    ł-form kupił
    verbal noun kupjenje
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.