mównica

• mownica (obsolete)

From mówić +‎ -nica. First attested in 1809.[1]

• IPA^(key): /muvˈɲi.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: mów‧ni‧ca

mównica f

1. (architecture) platform, tribune, pulpit (a raised stage from which speeches are made)

   Synonyms: trybuna, podest

Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

• mównica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mównica in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861), “mównica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mównica”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1057
• mównica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego