mięty

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmjɛn.tɨ/
  • Rhymes: -ɛntɨ
  • Syllabification: mię‧ty

Noun

mięty f

  1. inflection of mięta:
    1. genitive singular
    2. nominative/accusative/vocative plural

Participle

mięty

  1. masculine singular passive adjectival participle of miąć

Declension
Declension of mięty
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative mięty mięte mięta mięci mięte
genitive miętego miętej miętych
dative miętemu miętym
accusative miętego mięty mięte miętą miętych mięte
instrumental miętym miętymi
locative miętej miętych
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.