misertus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of misereō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | misertus | miserta | misertum | misertī | misertae | miserta | |
| Genitive | misertī | misertae | misertī | misertōrum | misertārum | misertōrum | |
| Dative | misertō | misertae | misertō | misertīs | misertīs | misertīs | |
| Accusative | misertum | misertam | misertum | misertōs | misertās | miserta | |
| Ablative | misertō | misertā | misertō | misertīs | misertīs | misertīs | |
| Vocative | miserte | miserta | misertum | misertī | misertae | miserta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.