muukkia
See also: müükkiä
Ingrian
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmuːkːiɑ/, [ˈmuːkːe̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmuːkːiɑ/, [ˈmuːkːiɑ]
- Rhymes: -uːkːi, -uːkːiɑ
- Hyphenation: muuk‧ki‧a
Conjugation
| Conjugation of muukkia (type 7/oppia, kk-k gradation) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Indikativa | |||||
| Preesens | Perfekta | ||||
| positive | negative | positive | negative | ||
| 1st singular | muukin | en muuki | 1st singular | oon muukkint, oon muukkinut | en oo muukkint, en oo muukkinut |
| 2nd singular | muukit | et muuki | 2nd singular | oot muukkint, oot muukkinut | et oo muukkint, et oo muukkinut |
| 3rd singular | muukkii | ei muuki | 3rd singular | ono muukkint, ono muukkinut | ei oo muukkint, ei oo muukkinut |
| 1st plural | muukimma | emmä muuki | 1st plural | oomma muukkinneet | emmä oo muukkinneet |
| 2nd plural | muukitta | että muuki | 2nd plural | ootta muukkinneet | että oo muukkinneet |
| 3rd plural | muukkiit1), muukkivat2), muukitaa | evät muuki | 3rd plural | ovat muukkinneet | evät oo muukkinneet |
| impersonal | muukitaa | ei muukita | impersonal | ono muukittu | ei oo muukittu |
| Imperfekta | Pluskvamperfekta | ||||
| positive | negative | positive | negative | ||
| 1st singular | muukin | en muukkint, en muukkinut | 1st singular | olin muukkint, olin muukkinut | en olt muukkint, en olt muukkinut |
| 2nd singular | muukit | et muukkint, et muukkinut | 2nd singular | olit muukkint, olit muukkinut | et olt muukkint, et olt muukkinut |
| 3rd singular | muukki | ei muukkint, ei muukkinut | 3rd singular | oli muukkint, oli muukkinut | ei olt muukkint, ei olt muukkinut |
| 1st plural | muukimma | emmä muukkinneet | 1st plural | olimma muukkinneet | emmä olleet muukkinneet |
| 2nd plural | muukitta | että muukkinneet | 2nd plural | olitta muukkinneet | että olleet muukkinneet |
| 3rd plural | muukkiit1), muukkivat2), muukittii | evät muukkinneet | 3rd plural | olivat muukkinneet | evät olleet muukkinneet |
| impersonal | muukittii | ei muukittu | impersonal | oli muukittu | ei olt muukittu |
| Konditsionala | |||||
| Preesens | Perfekta | ||||
| positive | negative | positive | negative | ||
| 1st singular | muukkisin | en muukkis | 1st singular | olisin muukkint, olisin muukkinut | en olis muukkint, en olis muukkinut |
| 2nd singular | muukkisit, muukkiist1) | et muukkis | 2nd singular | olisit muukkint, olisit muukkinut | et olis muukkint, et olis muukkinut |
| 3rd singular | muukkis | ei muukkis | 3rd singular | olis muukkint, olis muukkinut | ei olis muukkint, ei olis muukkinut |
| 1st plural | muukkisimma | emmä muukkis | 1st plural | olisimma muukkinneet | emmä olis muukkinneet |
| 2nd plural | muukkisitta | että muukkis | 2nd plural | olisitta muukkinneet | että olis muukkinneet |
| 3rd plural | muukkisiit1), muukkisivat2), muukittais | evät muukkis | 3rd plural | olisivat muukkinneet | evät olis muukkinneet |
| impersonal | muukittais | ei muukittais | impersonal | olis muukittu | ei olis muukittu |
| Imperativa | |||||
| Preesens | Perfekta | ||||
| positive | negative | positive | negative | ||
| 1st singular | — | — | 1st singular | — | — |
| 2nd singular | muuki | elä muuki | 2nd singular | oo muukkint, oo muukkinut | elä oo muukkint, elä oo muukkinut |
| 3rd singular | muukkikoo | elköö muukkiko | 3rd singular | olkoo muukkint, olkoo muukkinut | elköö olko muukkint, elköö olko muukkinut |
| 1st plural | — | — | 1st plural | — | — |
| 2nd plural | muukkikaa | elkää muukkiko | 2nd plural | olkaa muukkinneet | elkää olko muukkinneet |
| 3rd plural | muukkikoot | elkööt muukkiko | 3rd plural | olkoot muukkinneet | elkööt olko muukkinneet |
| impersonal | muukittakkoo | elköö muukittako | impersonal | olkoo muukittu | elköö olko muukittu |
| Potentsiala | |||||
| Preesens | |||||
| positive | negative | ||||
| 1st singular | muukkinen | en muukkine | |||
| 2nd singular | muukkinet | et muukkine | |||
| 3rd singular | muukkinoo | ei muukkine | |||
| 1st plural | muukkinemma | emmä muukkine | |||
| 2nd plural | muukkinetta | että muukkine | |||
| 3rd plural | muukkinoot | evät muukkine | |||
| impersonal | muukittannoo | ei muukittane | |||
| Nominal forms | |||||
| Infinitivat | Partisipat | ||||
| active | passive | ||||
| 1st | muukkia | present | muukkiva | muukittava | |
| 2nd | inessive | muukkijees | past | muukkint, muukkinut | muukittu |
| instructive | muukkien | 1) Chiefly in the Soikkola dialect. 2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. *) For the imperative, the 2nd plural (muukkikaa) may be used for the 3rd person as well. **) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative, or -kse to the potential. ***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition. | |||
| 3rd | illative | muukkimaa | |||
| inessive | muukkimaas | ||||
| elative | muukkimast | ||||
| abessive | muukkimata | ||||
| 4th | nominative | muukkimiin | |||
| partitive | muukkimista, muukkimist | ||||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 322
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.