naradzić

Polish

Etymology

From na- +‎ radzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈra.d͡ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: na‧ra‧dzić

Verb

naradzić pf (imperfective naradzać)

  1. (reflexive with się) to confer, to put heads together

Conjugation
Conjugation of naradzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naradzić
future tense 1st naradzę naradzimy
2nd naradzisz naradzicie
3rd naradzi naradzą
impersonal naradzi się
past tense 1st naradziłem,
-(e)m naradził		 naradziłam,
-(e)m naradziła		 naradziłom,
-(e)m naradziło		 naradziliśmy,
-(e)śmy naradzili		 naradziłyśmy,
-(e)śmy naradziły
2nd naradziłeś,
-(e)ś naradził		 naradziłaś,
-(e)ś naradziła		 naradziłoś,
-(e)ś naradziło		 naradziliście,
-(e)ście naradzili		 naradziłyście,
-(e)ście naradziły
3rd naradził naradziła naradziło naradzili naradziły
impersonal naradzono
conditional 1st naradziłbym,
bym naradził		 naradziłabym,
bym naradziła		 naradziłobym,
bym naradziło		 naradzilibyśmy,
byśmy naradzili		 naradziłybyśmy,
byśmy naradziły
2nd naradziłbyś,
byś naradził		 naradziłabyś,
byś naradziła		 naradziłobyś,
byś naradziło		 naradzilibyście,
byście naradzili		 naradziłybyście,
byście naradziły
3rd naradziłby,
by naradził		 naradziłaby,
by naradziła		 naradziłoby,
by naradziło		 naradziliby,
by naradzili		 naradziłyby,
by naradziły
impersonal naradzono by
imperative 1st niech naradzę naradźmy
2nd naradź naradźcie
3rd niech naradzi niech naradzą
anterior adverbial participle naradziwszy
verbal noun naradzenie

Derived terms
noun

Further reading
  • naradzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naradzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.