nauczyć

Polish

Etymology

From na- +‎ uczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: na‧u‧czyć

Verb

nauczyć pf (imperfective nauczać)

  1. (transitive, intransitive, education) to educate, to teach
    Synonym: wykształcić
  2. (reflexive with się, education) to learn, to study

Conjugation
Conjugation of nauczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nauczyć
future tense 1st nauczę nauczymy
2nd nauczysz nauczycie
3rd nauczy nauczą
impersonal nauczy się
past tense 1st nauczyłem,
-(e)m nauczył		 nauczyłam,
-(e)m nauczyła		 nauczyłom,
-(e)m nauczyło		 nauczyliśmy,
-(e)śmy nauczyli		 nauczyłyśmy,
-(e)śmy nauczyły
2nd nauczyłeś,
-(e)ś nauczył		 nauczyłaś,
-(e)ś nauczyła		 nauczyłoś,
-(e)ś nauczyło		 nauczyliście,
-(e)ście nauczyli		 nauczyłyście,
-(e)ście nauczyły
3rd nauczył nauczyła nauczyło nauczyli nauczyły
impersonal nauczono
conditional 1st nauczyłbym,
bym nauczył		 nauczyłabym,
bym nauczyła		 nauczyłobym,
bym nauczyło		 nauczylibyśmy,
byśmy nauczyli		 nauczyłybyśmy,
byśmy nauczyły
2nd nauczyłbyś,
byś nauczył		 nauczyłabyś,
byś nauczyła		 nauczyłobyś,
byś nauczyło		 nauczylibyście,
byście nauczyli		 nauczyłybyście,
byście nauczyły
3rd nauczyłby,
by nauczył		 nauczyłaby,
by nauczyła		 nauczyłoby,
by nauczyło		 nauczyliby,
by nauczyli		 nauczyłyby,
by nauczyły
impersonal nauczono by
imperative 1st niech nauczę nauczmy
2nd naucz nauczcie
3rd niech nauczy niech nauczą
passive adjectival participle nauczony nauczona nauczone nauczeni nauczone
anterior adverbial participle nauczywszy
verbal noun nauczenie

Further reading
  • nauczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nauczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.