niepokojący

Polish

Etymology

From niepokoić +‎ -ący.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɲɛ.pɔ.kɔˈjɔn.t͡sɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɨ
  • Syllabification: nie‧po‧ko‧ją‧cy

Adjective

niepokojący (comparative bardziej niepokojący, superlative najbardziej niepokojący, adverb niepokojąco)

  1. worrying, alarming, disturbing, anxious, bothering, distressing, uncanny, uneasy, unsettling, disquieting, worrisome

Declension
Declension of niepokojący
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative niepokojący niepokojące niepokojąca niepokojący niepokojące
genitive niepokojącego niepokojącej niepokojących
dative niepokojącemu niepokojącym
accusative niepokojącego niepokojący niepokojące niepokojącą niepokojących niepokojące
instrumental niepokojącym niepokojącymi
locative niepokojącej niepokojących

Participle

niepokojący

  1. active adjectival participle of niepokoić
adjective
nouns
verbs

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.