nyakaik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɲɒkɒjik]
- Hyphenation: nya‧ka‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | nyakaik |
| accusative | — | nyakaikat |
| dative | — | nyakaiknak |
| instrumental | — | nyakaikkal |
| causal-final | — | nyakaikért |
| translative | — | nyakaikká |
| terminative | — | nyakaikig |
| essive-formal | — | nyakaikként |
| essive-modal | — | nyakaikul |
| inessive | — | nyakaikban |
| superessive | — | nyakaikon |
| adessive | — | nyakaiknál |
| illative | — | nyakaikba |
| sublative | — | nyakaikra |
| allative | — | nyakaikhoz |
| elative | — | nyakaikból |
| delative | — | nyakaikról |
| ablative | — | nyakaiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | nyakaiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | nyakaikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.