ocielić

Polish

Etymology

From o- +‎ cielić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈt͡ɕɛ.lit͡ɕ/
  • Audio, ocielić się(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: o‧cie‧lić

Verb

ocielić pf (imperfective cielić)

  1. (reflexive with się, of cows, deer, etc.) to calve (to give birth to calves)

Conjugation
Conjugation of ocielić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ocielić
future tense 1st ocielę ocielimy
2nd ocielisz ocielicie
3rd ocieli ocielą
impersonal ocieli się
past tense 1st ocieliłem,
-(e)m ocielił		 ocieliłam,
-(e)m ocieliła		 ocieliłom,
-(e)m ocieliło		 ocieliliśmy,
-(e)śmy ocielili		 ocieliłyśmy,
-(e)śmy ocieliły
2nd ocieliłeś,
-(e)ś ocielił		 ocieliłaś,
-(e)ś ocieliła		 ocieliłoś,
-(e)ś ocieliło		 ocieliliście,
-(e)ście ocielili		 ocieliłyście,
-(e)ście ocieliły
3rd ocielił ocieliła ocieliło ocielili ocieliły
impersonal ocielono
conditional 1st ocieliłbym,
bym ocielił		 ocieliłabym,
bym ocieliła		 ocieliłobym,
bym ocieliło		 ocielilibyśmy,
byśmy ocielili		 ocieliłybyśmy,
byśmy ocieliły
2nd ocieliłbyś,
byś ocielił		 ocieliłabyś,
byś ocieliła		 ocieliłobyś,
byś ocieliło		 ocielilibyście,
byście ocielili		 ocieliłybyście,
byście ocieliły
3rd ocieliłby,
by ocielił		 ocieliłaby,
by ocieliła		 ocieliłoby,
by ocieliło		 ocieliliby,
by ocielili		 ocieliłyby,
by ocieliły
impersonal ocielono by
imperative 1st niech ocielę ocielmy
2nd ociel ocielcie
3rd niech ocieli niech ocielą
passive adjectival participle ocielony ocielona ocielone ocieleni ocielone
anterior adverbial participle ocieliwszy
verbal noun ocielenie

Further reading
  • ocielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ocielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.