oduczyć

Polish

Etymology

From od- +‎ uczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈdu.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: o‧du‧czyć

Verb

oduczyć pf (imperfective oduczać)

  1. (transitive) to unteach, to wean
  2. (reflexive with się) to unlearn, to break a habit

Conjugation
Conjugation of oduczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oduczyć
future tense 1st oduczę oduczymy
2nd oduczysz oduczycie
3rd oduczy oduczą
impersonal oduczy się
past tense 1st oduczyłem,
-(e)m oduczył		 oduczyłam,
-(e)m oduczyła		 oduczyłom,
-(e)m oduczyło		 oduczyliśmy,
-(e)śmy oduczyli		 oduczyłyśmy,
-(e)śmy oduczyły
2nd oduczyłeś,
-(e)ś oduczył		 oduczyłaś,
-(e)ś oduczyła		 oduczyłoś,
-(e)ś oduczyło		 oduczyliście,
-(e)ście oduczyli		 oduczyłyście,
-(e)ście oduczyły
3rd oduczył oduczyła oduczyło oduczyli oduczyły
impersonal oduczono
conditional 1st oduczyłbym,
bym oduczył		 oduczyłabym,
bym oduczyła		 oduczyłobym,
bym oduczyło		 oduczylibyśmy,
byśmy oduczyli		 oduczyłybyśmy,
byśmy oduczyły
2nd oduczyłbyś,
byś oduczył		 oduczyłabyś,
byś oduczyła		 oduczyłobyś,
byś oduczyło		 oduczylibyście,
byście oduczyli		 oduczyłybyście,
byście oduczyły
3rd oduczyłby,
by oduczył		 oduczyłaby,
by oduczyła		 oduczyłoby,
by oduczyło		 oduczyliby,
by oduczyli		 oduczyłyby,
by oduczyły
impersonal oduczono by
imperative 1st niech oduczę oduczmy
2nd oducz oduczcie
3rd niech oduczy niech oduczą
passive adjectival participle oduczony oduczona oduczone oduczeni oduczone
anterior adverbial participle oduczywszy
verbal noun oduczenie

Further reading
  • oduczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oduczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.