okocić

Polish

Etymology

From o- +‎ kocić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈkɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: o‧ko‧cić

Verb

okocić pf (imperfective kocić)

  1. (reflexive with się) to have young, to kitten
    Hypernym: urodzić

Conjugation
Conjugation of okocić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okocić
future tense 1st okocę okocimy
2nd okocisz okocicie
3rd okoci okocą
impersonal okoci się
past tense 1st okociłem,
-(e)m okocił		 okociłam,
-(e)m okociła		 okociłom,
-(e)m okociło		 okociliśmy,
-(e)śmy okocili		 okociłyśmy,
-(e)śmy okociły
2nd okociłeś,
-(e)ś okocił		 okociłaś,
-(e)ś okociła		 okociłoś,
-(e)ś okociło		 okociliście,
-(e)ście okocili		 okociłyście,
-(e)ście okociły
3rd okocił okociła okociło okocili okociły
impersonal okocono
conditional 1st okociłbym,
bym okocił		 okociłabym,
bym okociła		 okociłobym,
bym okociło		 okocilibyśmy,
byśmy okocili		 okociłybyśmy,
byśmy okociły
2nd okociłbyś,
byś okocił		 okociłabyś,
byś okociła		 okociłobyś,
byś okociło		 okocilibyście,
byście okocili		 okociłybyście,
byście okociły
3rd okociłby,
by okocił		 okociłaby,
by okociła		 okociłoby,
by okociło		 okociliby,
by okocili		 okociłyby,
by okociły
impersonal okocono by
imperative 1st niech okocę okoćmy
2nd okoć okoćcie
3rd niech okoci niech okocą
anterior adverbial participle okociwszy
verbal noun okocenie
adjective
nouns

Further reading
  • okocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.