ordynator

Polish

Etymology

Borrowed from Latin ōrdinātor.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔr.dɨˈna.tɔr/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atɔr
  • Syllabification: or‧dy‧na‧tor

Noun

ordynator m pers (feminine ordynatorka)

  1. medical director

Declension
Declension of ordynator
singular plural
nominative ordynator ordynatorzy/ordynatory (deprecative)
genitive ordynatora ordynatorów
dative ordynatorowi ordynatorom
accusative ordynatora ordynatorów
instrumental ordynatorem ordynatorami
locative ordynatorze ordynatorach
vocative ordynatorze ordynatorzy

Derived terms
adjective
  • ordynatorski

Further reading
  • ordynator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ordynator in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.