parçalanma

Turkish

Etymology

From parçalanmak.

Noun

parçalanma (definite accusative parçalanmayı, plural parçalanmalar)

  1. breakup, disintegration, disjunction
  2. fragmentation, split
  3. (physics) decay, disintegration

Usage notes
  • The pronunciation is on the last syllable, i.e. parçalanma.

Declension
Inflection
Nominative parçalanma
Definite accusative parçalanmayı
Singular Plural
Nominative parçalanma parçalanmalar
Definite accusative parçalanmayı parçalanmaları
Dative parçalanmaya parçalanmalara
Locative parçalanmada parçalanmalarda
Ablative parçalanmadan parçalanmalardan
Genitive parçalanmanın parçalanmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular parçalanmam parçalanmalarım
2nd singular parçalanman parçalanmaların
3rd singular parçalanması parçalanmaları
1st plural parçalanmamız parçalanmalarımız
2nd plural parçalanmanız parçalanmalarınız
3rd plural parçalanmaları parçalanmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular parçalanmamı parçalanmalarımı
2nd singular parçalanmanı parçalanmalarını
3rd singular parçalanmasını parçalanmalarını
1st plural parçalanmamızı parçalanmalarımızı
2nd plural parçalanmanızı parçalanmalarınızı
3rd plural parçalanmalarını parçalanmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular parçalanmama parçalanmalarıma
2nd singular parçalanmana parçalanmalarına
3rd singular parçalanmasına parçalanmalarına
1st plural parçalanmamıza parçalanmalarımıza
2nd plural parçalanmanıza parçalanmalarınıza
3rd plural parçalanmalarına parçalanmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular parçalanmamda parçalanmalarımda
2nd singular parçalanmanda parçalanmalarında
3rd singular parçalanmasında parçalanmalarında
1st plural parçalanmamızda parçalanmalarımızda
2nd plural parçalanmanızda parçalanmalarınızda
3rd plural parçalanmalarında parçalanmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular parçalanmamdan parçalanmalarımdan
2nd singular parçalanmandan parçalanmalarından
3rd singular parçalanmasından parçalanmalarından
1st plural parçalanmamızdan parçalanmalarımızdan
2nd plural parçalanmanızdan parçalanmalarınızdan
3rd plural parçalanmalarından parçalanmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular parçalanmamın parçalanmalarımın
2nd singular parçalanmanın parçalanmalarının
3rd singular parçalanmasının parçalanmalarının
1st plural parçalanmamızın parçalanmalarımızın
2nd plural parçalanmanızın parçalanmalarınızın
3rd plural parçalanmalarının parçalanmalarının

Synonyms

Verb

parçalanma

  1. second-person singular negative imperative of parçalanmak

Usage notes
  • The pronunciation is on the third syllable, i.e. parçalanma.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.