podkładający

From podkładać +‎ -ący. First attested in c. 1455.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔtkɫadajɑ̃t͡sɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔtkɫadajɑ̃t͡sɨ/

podkładający

1. underlaid
   • 1876 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎, volume XIV, page 490:

     Ad obiecta naprzeczywko pothcladayączym

     [Ad obiecta naprzeciwko podkładającym]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “podkładający”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• IPA^(key): /pɔt.kwa.daˈjɔn.t͡sɨ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: pod‧kła‧da‧ją‧cy

podkładający

1. active adjectival participle of podkładać