podmowny

Polish

Etymology

From podmowa +‎ -ny. First attested in 1743–1745.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈmɔv.nɨ/
  • Rhymes: -ɔvnɨ
  • Syllabification: pod‧mow‧ny

Adjective

podmowny (not comparable)

  1. (obsolete, rare) tricky; deceitful (of an action; tricking someone into doing something)
    • 1860, Konopacki Szymon, Chronologja dziejów Królestwa Polskiego dla młodego pokolenia. T. 2. Dodatek, Spis alfabetyczny przedmiotów w 2 tomach tej chronologii zawartych‎, page 29:
      List Nalewajka hetmana kozackiego do króla Zygmunta III ze skargą na panów litewskich, gdzie wyznaje że on z Kozakami na odezwy podmowne cesarza niemieckiego, w państwie tureckiém wiele wsi około Białogrodu popalił.
      Letter of the Cossack Hetman Nalewajk to King Zygmunt III with a tricky complaint against the Lithuanian lords, where he confesses that he and the Cossacks had set fire to many villages around Białogrod in the Turkish state.

Declension
Declension of podmowny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative podmowny podmowne podmowna podmowni podmowne
genitive podmownego podmownej podmownych
dative podmownemu podmownym
accusative podmownego podmowny podmowne podmowną podmownych podmowne
instrumental podmownym podmownymi
locative podmownej podmownych
nouns
verbs

References
  1. “PODMOWNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 03.12.2018
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.