polecieć

Polish

Etymology

From po- +‎ lecieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧le‧cieć

Verb

polecieć pf (imperfective lecieć, indeterminate latać)

  1. (intransitive) to fly

Conjugation
Conjugation of polecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polecieć
future tense 1st polecę polecimy
2nd polecisz polecicie
3rd poleci polecą
impersonal poleci się
past tense 1st poleciałem,
-(e)m poleciał		 poleciałam,
-(e)m poleciała		 poleciałom,
-(e)m poleciało		 polecieliśmy,
-(e)śmy polecieli		 poleciałyśmy,
-(e)śmy poleciały
2nd poleciałeś,
-(e)ś poleciał		 poleciałaś,
-(e)ś poleciała		 poleciałoś,
-(e)ś poleciało		 polecieliście,
-(e)ście polecieli		 poleciałyście,
-(e)ście poleciały
3rd poleciał poleciała poleciało polecieli poleciały
impersonal poleciano
conditional 1st poleciałbym,
bym poleciał		 poleciałabym,
bym poleciała		 poleciałobym,
bym poleciało		 polecielibyśmy,
byśmy polecieli		 poleciałybyśmy,
byśmy poleciały
2nd poleciałbyś,
byś poleciał		 poleciałabyś,
byś poleciała		 poleciałobyś,
byś poleciało		 polecielibyście,
byście polecieli		 poleciałybyście,
byście poleciały
3rd poleciałby,
by poleciał		 poleciałaby,
by poleciała		 poleciałoby,
by poleciało		 polecieliby,
by polecieli		 poleciałyby,
by poleciały
impersonal poleciano by
imperative 1st niech polecę polećmy
2nd poleć polećcie
3rd niech poleci niech polecą
anterior adverbial participle poleciawszy
verbal noun polecenie

Further reading
  • polecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.