poplamić

Polish

Etymology

From po- +‎ plamić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈpla.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amit͡ɕ
  • Syllabification: po‧pla‧mić

Verb

poplamić pf (imperfective plamić)

  1. (transitive) to stain, to soil
    Synonym: zaplamić

Conjugation
Conjugation of poplamić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poplamić
future tense 1st poplamię poplamimy
2nd poplamisz poplamicie
3rd poplami poplamią
impersonal poplami się
past tense 1st poplamiłem,
-(e)m poplamił		 poplamiłam,
-(e)m poplamiła		 poplamiłom,
-(e)m poplamiło		 poplamiliśmy,
-(e)śmy poplamili		 poplamiłyśmy,
-(e)śmy poplamiły
2nd poplamiłeś,
-(e)ś poplamił		 poplamiłaś,
-(e)ś poplamiła		 poplamiłoś,
-(e)ś poplamiło		 poplamiliście,
-(e)ście poplamili		 poplamiłyście,
-(e)ście poplamiły
3rd poplamił poplamiła poplamiło poplamili poplamiły
impersonal poplamiono
conditional 1st poplamiłbym,
bym poplamił		 poplamiłabym,
bym poplamiła		 poplamiłobym,
bym poplamiło		 poplamilibyśmy,
byśmy poplamili		 poplamiłybyśmy,
byśmy poplamiły
2nd poplamiłbyś,
byś poplamił		 poplamiłabyś,
byś poplamiła		 poplamiłobyś,
byś poplamiło		 poplamilibyście,
byście poplamili		 poplamiłybyście,
byście poplamiły
3rd poplamiłby,
by poplamił		 poplamiłaby,
by poplamiła		 poplamiłoby,
by poplamiło		 poplamiliby,
by poplamili		 poplamiłyby,
by poplamiły
impersonal poplamiono by
imperative 1st niech poplamię poplammy
2nd poplam poplamcie
3rd niech poplami niech poplamią
passive adjectival participle poplamiony poplamiona poplamione poplamieni poplamione
anterior adverbial participle poplamiwszy
verbal noun poplamienie

Further reading
  • poplamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poplamić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.