profectum

Latin

Participle

prōfectum

  1. inflection of prōfectus:
    1. nominative neuter singular
    2. accusative masculine/neuter singular
    A vera caritate profectum non iam consilium, sed lamentum audi.
    Hear this - not an advice, but a complaint - expressed out of genuine affection. (Petrarca, Epistulae Familiares XXIV,3)
  2. vocative neuter singular of prōfectus

Verb

prōfectum

  1. accusative supine of prōficiō
  2. accusative supine of prŏficīscor
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.