przepowieść

From powieść under influence of przypowieść as well as przepowiedzieć/przepowiadać.[1] First attested in c. 1500.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛpɔvjɛɕt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛpɔvjɛɕt͡ɕ/

przepowieść f

1. (narratology, rhetoric) parable
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎, page 80:

     Parabola gathka albo przepovyescz

     [Parabola gadka albo przepowieść]

• Polish: przepowieść

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przepowieść”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish przepowieść.

• IPA^(key): /pʂɛˈpɔ.vjɛɕt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pʂɛˈpɔ.vjɛɕt͡ɕ/, /pr̝ɛˈpɔ.vjɛɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvjɛɕt͡ɕ
• Syllabification: prze‧po‧wieść

przepowieść f (diminutive przepowiastka)

1. (obsolete, narratology, rhetoric) parable

   Synonyms: parabola, przypowieść

2. (Middle Polish) speech, utterance

• “przepowieść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2023
• Małgorzata B. Majewska (05.04.2011), “PRZEPOWIEŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “przepowieść”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “przepowieść”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowieść”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 170
• przepowieść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego