przewinić

Polish

Etymology

From prze- +‎ winić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈvi.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -iɲit͡ɕ
  • Syllabification: prze‧wi‧nić

Verb

przewinić pf

  1. (intransitive, dated) to offend (commit an offense)
    Synonym: zawinić

Conjugation
Conjugation of przewinić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przewinić
future tense 1st przewinię przewinimy
2nd przewinisz przewinicie
3rd przewini przewinią
impersonal przewini się
past tense 1st przewiniłem,
-(e)m przewinił		 przewiniłam,
-(e)m przewiniła		 przewiniłom,
-(e)m przewiniło		 przewiniliśmy,
-(e)śmy przewinili		 przewiniłyśmy,
-(e)śmy przewiniły
2nd przewiniłeś,
-(e)ś przewinił		 przewiniłaś,
-(e)ś przewiniła		 przewiniłoś,
-(e)ś przewiniło		 przewiniliście,
-(e)ście przewinili		 przewiniłyście,
-(e)ście przewiniły
3rd przewinił przewiniła przewiniło przewinili przewiniły
impersonal przewiniono
conditional 1st przewiniłbym,
bym przewinił		 przewiniłabym,
bym przewiniła		 przewiniłobym,
bym przewiniło		 przewinilibyśmy,
byśmy przewinili		 przewiniłybyśmy,
byśmy przewiniły
2nd przewiniłbyś,
byś przewinił		 przewiniłabyś,
byś przewiniła		 przewiniłobyś,
byś przewiniło		 przewinilibyście,
byście przewinili		 przewiniłybyście,
byście przewiniły
3rd przewiniłby,
by przewinił		 przewiniłaby,
by przewiniła		 przewiniłoby,
by przewiniło		 przewiniliby,
by przewinili		 przewiniłyby,
by przewiniły
impersonal przewiniono by
imperative 1st niech przewinię przewińmy
2nd przewiń przewińcie
3rd niech przewini niech przewinią
anterior adverbial participle przewiniwszy
verbal noun przewinienie

Derived terms
nouns

Further reading
  • przewinić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przewinić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.