przybić

Polish

Etymology

From przy- +‎ bić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨbit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧bić

Verb

przybić pf (imperfective przybijać)

  1. (transitive) to nail, to tack (affix using nails or other sharp objects)
  2. (transitive) to dock, to sail ashore
  3. (transitive) to stamp, to seal
  4. (transitive) to depress, to get down

Conjugation
Conjugation of przybić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przybić
future tense 1st przybiję przybijemy
2nd przybijesz przybijecie
3rd przybije przybiją
impersonal przybije się
past tense 1st przybiłem,
-(e)m przybił		 przybiłam,
-(e)m przybiła		 przybiłom,
-(e)m przybiło		 przybiliśmy,
-(e)śmy przybili		 przybiłyśmy,
-(e)śmy przybiły
2nd przybiłeś,
-(e)ś przybił		 przybiłaś,
-(e)ś przybiła		 przybiłoś,
-(e)ś przybiło		 przybiliście,
-(e)ście przybili		 przybiłyście,
-(e)ście przybiły
3rd przybił przybiła przybiło przybili przybiły
impersonal przybito
conditional 1st przybiłbym,
bym przybił		 przybiłabym,
bym przybiła		 przybiłobym,
bym przybiło		 przybilibyśmy,
byśmy przybili		 przybiłybyśmy,
byśmy przybiły
2nd przybiłbyś,
byś przybił		 przybiłabyś,
byś przybiła		 przybiłobyś,
byś przybiło		 przybilibyście,
byście przybili		 przybiłybyście,
byście przybiły
3rd przybiłby,
by przybił		 przybiłaby,
by przybiła		 przybiłoby,
by przybiło		 przybiliby,
by przybili		 przybiłyby,
by przybiły
impersonal przybito by
imperative 1st niech przybiję przybijmy
2nd przybij przybijcie
3rd niech przybije niech przybiją
passive adjectival participle przybity przybita przybite przybici przybite
anterior adverbial participle przybiwszy
verbal noun przybicie

Further reading
  • przybić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przybić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.