rozkojarzyć

Polish

Etymology

From roz- +‎ kojarzyć. First attested in 1832.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔs.kɔˈja.ʐɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ko‧ja‧rzyć

Verb

rozkojarzyć pf (imperfective (rare) rozkojarzać)

  1. (transitive) to disassociate (to cause to not be associated)

Conjugation
Conjugation of rozkojayć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozkojayć
present tense 1st rozkojaę rozkojaymy
2nd rozkojaysz rozkojaycie
3rd rozkojay rozkojaą
impersonal rozkojay się
past tense 1st rozkojayłem,
-(e)m rozkojaył		 rozkojayłam,
-(e)m rozkojayła		 rozkojayłom,
-(e)m rozkojayło		 rozkojayliśmy,
-(e)śmy rozkojayli		 rozkojayłyśmy,
-(e)śmy rozkojayły
2nd rozkojayłeś,
-(e)ś rozkojaył		 rozkojayłaś,
-(e)ś rozkojayła		 rozkojayłoś,
-(e)ś rozkojayło		 rozkojayliście,
-(e)ście rozkojayli		 rozkojayłyście,
-(e)ście rozkojayły
3rd rozkojaył rozkojayła rozkojayło rozkojayli rozkojayły
impersonal rozkojaono
future tense 1st będę rozkojaył,
będę rozkojayć		 będę rozkojayła,
będę rozkojayć		 będę rozkojayło,
będę rozkojayć		 będziemy rozkojayli,
będziemy rozkojayć		 będziemy rozkojayły,
będziemy rozkojayć
2nd będziesz rozkojaył,
będziesz rozkojayć		 będziesz rozkojayła,
będziesz rozkojayć		 będziesz rozkojayło,
będziesz rozkojayć		 będziecie rozkojayli,
będziecie rozkojayć		 będziecie rozkojayły,
będziecie rozkojayć
3rd będzie rozkojaył,
będzie rozkojayć		 będzie rozkojayła,
będzie rozkojayć		 będzie rozkojayło,
będzie rozkojayć		 będą rozkojayli,
będą rozkojayć		 będą rozkojayły,
będą rozkojayć
impersonal będzie rozkojayć się
conditional 1st rozkojayłbym,
bym rozkojaył		 rozkojayłabym,
bym rozkojayła		 rozkojayłobym,
bym rozkojayło		 rozkojaylibyśmy,
byśmy rozkojayli		 rozkojayłybyśmy,
byśmy rozkojayły
2nd rozkojayłbyś,
byś rozkojaył		 rozkojayłabyś,
byś rozkojayła		 rozkojayłobyś,
byś rozkojayło		 rozkojaylibyście,
byście rozkojayli		 rozkojayłybyście,
byście rozkojayły
3rd rozkojayłby,
by rozkojaył		 rozkojayłaby,
by rozkojayła		 rozkojayłoby,
by rozkojayło		 rozkojayliby,
by rozkojayli		 rozkojayłyby,
by rozkojayły
impersonal rozkojaono by
imperative 1st niech rozkojaę rozkojamy
2nd rozkoja rozkojacie
3rd niech rozkojay niech rozkojaą
active adjectival participle rozkojaący rozkojaąca rozkojaące rozkojaący rozkojaące
contemporary adverbial participle rozkojaąc
verbal noun rozkojaenie

Derived terms
adjective
noun

References
  1. Antoni Karśnicki (1832) Pisma Antoniego hrabi Karśnickiego‎, volume 1, page 176

Further reading
  • rozkojarzyć in Polish dictionaries at PWN
  • Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]‎, 2010-2023
  • rozkojarzyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.