rozwidlić

Polish

Etymology

From roz- +‎ widły +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈvid.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -idlit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧wid‧lić

Verb

rozwidlić pf (imperfective rozwidlać)

  1. (reflexive with się) to fork (to divide into two or more branches)

Conjugation
Conjugation of rozwidlić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozwidlić
future tense 1st rozwidlę rozwidlimy
2nd rozwidlisz rozwidlicie
3rd rozwidli rozwidlą
impersonal rozwidli się
past tense 1st rozwidliłem,
-(e)m rozwidlił		 rozwidliłam,
-(e)m rozwidliła		 rozwidliłom,
-(e)m rozwidliło		 rozwidliliśmy,
-(e)śmy rozwidlili		 rozwidliłyśmy,
-(e)śmy rozwidliły
2nd rozwidliłeś,
-(e)ś rozwidlił		 rozwidliłaś,
-(e)ś rozwidliła		 rozwidliłoś,
-(e)ś rozwidliło		 rozwidliliście,
-(e)ście rozwidlili		 rozwidliłyście,
-(e)ście rozwidliły
3rd rozwidlił rozwidliła rozwidliło rozwidlili rozwidliły
impersonal rozwidlono
conditional 1st rozwidliłbym,
bym rozwidlił		 rozwidliłabym,
bym rozwidliła		 rozwidliłobym,
bym rozwidliło		 rozwidlilibyśmy,
byśmy rozwidlili		 rozwidliłybyśmy,
byśmy rozwidliły
2nd rozwidliłbyś,
byś rozwidlił		 rozwidliłabyś,
byś rozwidliła		 rozwidliłobyś,
byś rozwidliło		 rozwidlilibyście,
byście rozwidlili		 rozwidliłybyście,
byście rozwidliły
3rd rozwidliłby,
by rozwidlił		 rozwidliłaby,
by rozwidliła		 rozwidliłoby,
by rozwidliło		 rozwidliliby,
by rozwidlili		 rozwidliłyby,
by rozwidliły
impersonal rozwidlono by
imperative 1st niech rozwidlę rozwidlijmy
2nd rozwidlij rozwidlijcie
3rd niech rozwidli niech rozwidlą
passive adjectival participle rozwidlony rozwidlona rozwidlone rozwidleni rozwidlone
anterior adverbial participle rozwidliwszy
verbal noun rozwidlenie

Derived terms
adjective
noun

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.