samoistny

Polish

Etymology

From samo- +‎ istnieć +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /sa.mɔˈis.tnɨ/
Audio (file)
Rhymes: -istnɨ
Syllabification: sa‧mo‧is‧tny

Adjective

samoistny (not comparable, adverb samoistnie)

spontaneous (self-generated; happening without any apparent external cause)
Synonyms: samorzutny, spontaniczny

samoistne podciśnienie śródczaszkowe ― spontaneous intracranial hypotension
self-contained

Declension

Declension of samoistny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	samoistny		samoistne	samoistna	samoistni	samoistne
genitive	samoistnego			samoistnej	samoistnych
dative	samoistnemu			samoistnej	samoistnym
accusative	samoistnego	samoistny	samoistne	samoistną	samoistnych	samoistne
instrumental	samoistnym			samoistną	samoistnymi
locative	samoistnym			samoistnej	samoistnych

Derived terms

noun

samoistność

Further reading

samoistny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
samoistny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.