sessito
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈses.si.toː/, [ˈs̠ɛs̠ːɪt̪oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈses.si.to/, [ˈsɛsːit̪o]
Verb
sessitō first-singular present indicative (present infinitive sessitāre, perfect active sessitāvī, supine sessitātum); first conjugation
Conjugation
| Conjugation of sessitō (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | sessitō | sessitās | sessitat | sessitāmus | sessitātis | sessitant |
| imperfect | sessitābam | sessitābās | sessitābat | sessitābāmus | sessitābātis | sessitābant | |
| future | sessitābō | sessitābis | sessitābit | sessitābimus | sessitābitis | sessitābunt | |
| perfect | sessitāvī | sessitāvistī | sessitāvit | sessitāvimus | sessitāvistis | sessitāvērunt, sessitāvēre | |
| pluperfect | sessitāveram | sessitāverās | sessitāverat | sessitāverāmus | sessitāverātis | sessitāverant | |
| future perfect | sessitāverō | sessitāveris | sessitāverit | sessitāverimus | sessitāveritis | sessitāverint | |
| passive | present | sessitor | sessitāris, sessitāre |
sessitātur | sessitāmur | sessitāminī | sessitantur |
| imperfect | sessitābar | sessitābāris, sessitābāre |
sessitābātur | sessitābāmur | sessitābāminī | sessitābantur | |
| future | sessitābor | sessitāberis, sessitābere |
sessitābitur | sessitābimur | sessitābiminī | sessitābuntur | |
| perfect | sessitātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | sessitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | sessitātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | sessitem | sessitēs | sessitet | sessitēmus | sessitētis | sessitent |
| imperfect | sessitārem | sessitārēs | sessitāret | sessitārēmus | sessitārētis | sessitārent | |
| perfect | sessitāverim | sessitāverīs | sessitāverit | sessitāverīmus | sessitāverītis | sessitāverint | |
| pluperfect | sessitāvissem | sessitāvissēs | sessitāvisset | sessitāvissēmus | sessitāvissētis | sessitāvissent | |
| passive | present | sessiter | sessitēris, sessitēre |
sessitētur | sessitēmur | sessitēminī | sessitentur |
| imperfect | sessitārer | sessitārēris, sessitārēre |
sessitārētur | sessitārēmur | sessitārēminī | sessitārentur | |
| perfect | sessitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | sessitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | sessitā | — | — | sessitāte | — |
| future | — | sessitātō | sessitātō | — | sessitātōte | sessitantō | |
| passive | present | — | sessitāre | — | — | sessitāminī | — |
| future | — | sessitātor | sessitātor | — | — | sessitantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | sessitāre | sessitāvisse | sessitātūrum esse | sessitārī | sessitātum esse | sessitātum īrī | |
| participles | sessitāns | — | sessitātūrus | — | sessitātus | sessitandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| sessitandī | sessitandō | sessitandum | sessitandō | sessitātum | sessitātū | ||
References
- “sessito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sessito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.