sfagliare
Italian
Etymology 1
From s- + fagliare, from Spanish fallar (“to discard (a card)”). In the sense "to swerve abruptly", influenced by the homophony between scartare (“to discard (a card)”) and scartare (“to swerve abruptly”) (of diferent origins).
Verb
sfagliàre (first-person singular present sfàglio, first-person singular past historic sfagliài, past participle sfagliàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of sfagliàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sfagliàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sfagliàndo | |||
| present participle | sfagliànte | past participle | sfagliàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfàglio | sfàgli | sfàglia | sfagliàmo | sfagliàte | sfàgliano |
| imperfect | sfagliàvo | sfagliàvi | sfagliàva | sfagliavàmo | sfagliavàte | sfagliàvano |
| past historic | sfagliài | sfagliàsti | sfagliò | sfagliàmmo | sfagliàste | sfagliàrono |
| future | sfaglierò | sfaglierài | sfaglierà | sfaglierémo | sfaglieréte | sfaglierànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfaglierèi | sfaglierésti | sfaglierèbbe, sfaglierébbe | sfaglierémmo | sfaglieréste | sfaglierèbbero, sfaglierébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sfàgli | sfàgli | sfàgli | sfagliàmo | sfagliàte | sfàglino |
| imperfect | sfagliàssi | sfagliàssi | sfagliàsse | sfagliàssimo | sfagliàste | sfagliàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sfàglia | sfàgli | sfagliàmo | sfagliàte | sfàglino | ||
| negative imperative | non sfagliàre | non sfàgli | non sfagliàmo | non sfagliàte | non sfàglino | |
Verb
sfagliàre (first-person singular present sfàglio, first-person singular past historic sfagliài, past participle sfagliàto, auxiliary èssere)
Conjugation
Conjugation of sfagliàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sfagliàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | èssere | gerund | sfagliàndo | |||
| present participle | sfagliànte | past participle | sfagliàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfàglio | sfàgli | sfàglia | sfagliàmo | sfagliàte | sfàgliano |
| imperfect | sfagliàvo | sfagliàvi | sfagliàva | sfagliavàmo | sfagliavàte | sfagliàvano |
| past historic | sfagliài | sfagliàsti | sfagliò | sfagliàmmo | sfagliàste | sfagliàrono |
| future | sfaglierò | sfaglierài | sfaglierà | sfaglierémo | sfaglieréte | sfaglierànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfaglierèi | sfaglierésti | sfaglierèbbe, sfaglierébbe | sfaglierémmo | sfaglieréste | sfaglierèbbero, sfaglierébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sfàgli | sfàgli | sfàgli | sfagliàmo | sfagliàte | sfàglino |
| imperfect | sfagliàssi | sfagliàssi | sfagliàsse | sfagliàssimo | sfagliàste | sfagliàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sfàglia | sfàgli | sfagliàmo | sfagliàte | sfàglino | ||
| negative imperative | non sfagliàre | non sfàgli | non sfagliàmo | non sfagliàte | non sfàglino | |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.