skarleć

Polish

Etymology

From s- +‎ karleć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskar.lɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -arlɛt͡ɕ
  • Syllabification: skar‧leć

Verb

skarleć pf (imperfective karleć)

  1. (intransitive) to dwarf (to become much smaller)
    Synonym: skarłowacieć
    Hypernym: zmaleć

Conjugation
Conjugation of skarleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skarleć
future tense 1st skarleję skarlejemy
2nd skarlejesz skarlejecie
3rd skarleje skarleją
impersonal skarleje się
past tense 1st skarlałem,
-(e)m skarlał		 skarlałam,
-(e)m skarlała		 skarlałom,
-(e)m skarlało		 skarleliśmy,
-(e)śmy skarleli		 skarlałyśmy,
-(e)śmy skarlały
2nd skarlałeś,
-(e)ś skarlał		 skarlałaś,
-(e)ś skarlała		 skarlałoś,
-(e)ś skarlało		 skarleliście,
-(e)ście skarleli		 skarlałyście,
-(e)ście skarlały
3rd skarlał skarlała skarlało skarleli skarlały
impersonal skarlano
conditional 1st skarlałbym,
bym skarlał		 skarlałabym,
bym skarlała		 skarlałobym,
bym skarlało		 skarlelibyśmy,
byśmy skarleli		 skarlałybyśmy,
byśmy skarlały
2nd skarlałbyś,
byś skarlał		 skarlałabyś,
byś skarlała		 skarlałobyś,
byś skarlało		 skarlelibyście,
byście skarleli		 skarlałybyście,
byście skarlały
3rd skarlałby,
by skarlał		 skarlałaby,
by skarlała		 skarlałoby,
by skarlało		 skarleliby,
by skarleli		 skarlałyby,
by skarlały
impersonal skarlano by
imperative 1st niech skarleję skarlejmy
2nd skarlej skarlejcie
3rd niech skarleje niech skarleją
anterior adverbial participle skarlawszy
verbal noun skarlenie

Derived terms
adjective
  • skarlały
adjective
nouns
verb
  • karłowacieć

Further reading
  • skarleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skarleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.