stateczny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish stateczny, from Proto-Slavic *statъčьnъ. By surface analysis, statek +‎ -ny.

Pronunciation
  • IPA(key): /staˈtɛt͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
  • Syllabification: sta‧tecz‧ny

Adjective

stateczny (comparative stateczniejszy, superlative najstateczniejszy, adverb statecznie)

  1. staid, serious, sober
  2. steady, stable, constant
  3. steady, self-righting

Declension
Declension of stateczny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative stateczny stateczne stateczna stateczni stateczne
genitive statecznego statecznej statecznych
dative statecznemu statecznym
accusative statecznego stateczny stateczne stateczną statecznych stateczne
instrumental statecznym statecznymi
locative statecznej statecznych

Further reading
  • stateczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stateczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.