tanulmányaim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtɒnulmaːɲɒjim]
- Hyphenation: ta‧nul‧má‧nya‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | tanulmányaim |
| accusative | — | tanulmányaimat |
| dative | — | tanulmányaimnak |
| instrumental | — | tanulmányaimmal |
| causal-final | — | tanulmányaimért |
| translative | — | tanulmányaimmá |
| terminative | — | tanulmányaimig |
| essive-formal | — | tanulmányaimként |
| essive-modal | — | tanulmányaimul |
| inessive | — | tanulmányaimban |
| superessive | — | tanulmányaimon |
| adessive | — | tanulmányaimnál |
| illative | — | tanulmányaimba |
| sublative | — | tanulmányaimra |
| allative | — | tanulmányaimhoz |
| elative | — | tanulmányaimból |
| delative | — | tanulmányaimról |
| ablative | — | tanulmányaimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | tanulmányaimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | tanulmányaiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.