uczynny

Polish

Etymology

From uczynić +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /uˈt͡ʂɨn.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨnnɨ
Syllabification: u‧czyn‧ny

Adjective

uczynny (comparative uczynniejszy, superlative najuczynniejszy, adverb uczynnie)

helpful, obliging, accommodating

Declension

Declension of uczynny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	uczynny		uczynne	uczynna	uczynni	uczynne
genitive	uczynnego			uczynnej	uczynnych
dative	uczynnemu			uczynnej	uczynnym
accusative	uczynnego	uczynny	uczynne	uczynną	uczynnych	uczynne
instrumental	uczynnym			uczynną	uczynnymi
locative	uczynnym			uczynnej	uczynnych

Further reading

uczynny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
uczynny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.