układny

From układ +‎ -ny. First attested in the 16th century.[1]

• IPA^(key): /uˈkwad.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adnɨ
• Syllabification: u‧kład‧ny

układny (comparative układniejszy, superlative najukładniejszy, adverb układnie or (Middle Polish) układno)

1. suave, smooth, ingratiating
2. (obsolete) able to be laid out
3. (obsolete) well laid out

Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

• układny in Polish dictionaries at PWN
• “układny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2023
• Aleksandra Wieczorek (24.10.2018), “UKŁADNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “układny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “układny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 265