unikalny

Polish

Etymology

Borrowed from Russian уника́льный (unikálʹnyj), from German unikal.

Pronunciation

IPA^(key): /u.ɲiˈkal.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -alnɨ
Syllabification: u‧ni‧kal‧ny

Adjective

unikalny (not comparable)

unique
Synonym: unikatowy

Declension

Declension of unikalny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	unikalny		unikalne	unikalna	unikalni	unikalne
genitive	unikalnego			unikalnej	unikalnych
dative	unikalnemu			unikalnej	unikalnym
accusative	unikalnego	unikalny	unikalne	unikalną	unikalnych	unikalne
instrumental	unikalnym			unikalną	unikalnymi
locative	unikalnym			unikalnej	unikalnych

Derived terms

noun

unikalność

Further reading

unikalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
unikalny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.