vigintivir
English
Etymology
From Latin vīgintivir.
Noun
vigintivir (plural vigintivirs or vigintiviri)
Related terms
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /u̯iːˈɡin.ti.u̯ir/, [u̯iːˈɡɪn̪t̪iu̯ɪr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /viˈd͡ʒin.ti.vir/, [viˈd͡ʒin̪t̪ivir]
Declension
Second-declension noun (nominative singular in -r).
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | vīgintivir | vīgintivirī |
| Genitive | vīgintivirī | vīgintivirōrum |
| Dative | vīgintivirō | vīgintivirīs |
| Accusative | vīgintivirum | vīgintivirōs |
| Ablative | vīgintivirō | vīgintivirīs |
| Vocative | vīgintivir | vīgintivirī |
References
- “vigintivir”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vigintivir in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.