wiążący

Polish

Etymology

From wiązać +‎ -ący.

Pronunciation

IPA^(key): /vjɔw̃ˈʐɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔnt͡sɨ
Syllabification: wią‧żą‧cy

Adjective

wiążący (comparative bardziej wiążący, superlative najbardziej wiążący, adverb wiążąco)

obligatory (binding)

Declension

Declension of wiążący

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	wiążący		wiążące	wiążąca	wiążący	wiążące
genitive	wiążącego			wiążącej	wiążących
dative	wiążącemu			wiążącej	wiążącym
accusative	wiążącego	wiążący	wiążące	wiążącą	wiążących	wiążące
instrumental	wiążącym			wiążącą	wiążącymi
locative	wiążącym			wiążącej	wiążących

Participle

wiążący

active adjectival participle of wiązać

Related terms

verb

wiązać

Further reading

wiążący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wiążący in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.