wić
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ɕ
- Syllabification: wić
- Homophone: widź
Etymology 1
Inherited from Old Polish wić, from Proto-Slavic *viti (stem *vьj-).
Verb
wić impf (frequentative (Middle Polish) wijać)
Conjugation
| Conjugation of wić impf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | wić | ||||||||||||||||||
| present tense | 1st | wiję | wijemy | ||||||||||||||||
| 2nd | wijesz | wijecie | |||||||||||||||||
| 3rd | wije | wiją | |||||||||||||||||
| impersonal | wije się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | wiłem, -(e)m wił |
wiłam, -(e)m wiła |
wiłom, -(e)m wiło |
wiliśmy, -(e)śmy wili |
wiłyśmy, -(e)śmy wiły | |||||||||||||
| 2nd | wiłeś, -(e)ś wił |
wiłaś, -(e)ś wiła |
wiłoś, -(e)ś wiło |
wiliście, -(e)ście wili |
wiłyście, -(e)ście wiły | ||||||||||||||
| 3rd | wił | wiła | wiło | wili | wiły | ||||||||||||||
| impersonal | wito | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | będę wił, będę wić |
będę wiła, będę wić |
będę wiło, będę wić |
będziemy wili, będziemy wić |
będziemy wiły, będziemy wić | |||||||||||||
| 2nd | będziesz wił, będziesz wić |
będziesz wiła, będziesz wić |
będziesz wiło, będziesz wić |
będziecie wili, będziecie wić |
będziecie wiły, będziecie wić | ||||||||||||||
| 3rd | będzie wił, będzie wić |
będzie wiła, będzie wić |
będzie wiło, będzie wić |
będą wili, będą wić |
będą wiły, będą wić | ||||||||||||||
| impersonal | będzie wić się | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | wiłbym, bym wił |
wiłabym, bym wiła |
wiłobym, bym wiło |
wilibyśmy, byśmy wili |
wiłybyśmy, byśmy wiły | |||||||||||||
| 2nd | wiłbyś, byś wił |
wiłabyś, byś wiła |
wiłobyś, byś wiło |
wilibyście, byście wili |
wiłybyście, byście wiły | ||||||||||||||
| 3rd | wiłby, by wił |
wiłaby, by wiła |
wiłoby, by wiło |
wiliby, by wili |
wiłyby, by wiły | ||||||||||||||
| impersonal | wito by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech wiję | wijmy | ||||||||||||||||
| 2nd | wij | wijcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech wije | niech wiją | |||||||||||||||||
| active adjectival participle | wijący | wijąca | wijące | wijący | wijące | ||||||||||||||
| passive adjectival participle | wity | wita | wite | wici | wite | ||||||||||||||
| contemporary adverbial participle | wijąc | ||||||||||||||||||
| verbal noun | wicie | ||||||||||||||||||
Etymology 2
Inherited from Old Polish wić, from Proto-Slavic *vitь. Cognate with English withe.
Declension
Upper Sorbian
Etymology
From Proto-Slavic *viti.
Conjugation
Conjugation of wić (imperfective) (see also Appendix:Upper Sorbian conjugation)
| person | singular | dual | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| virile | animate, inanimate | ||||
| infinitive | wić | ||||
| transgressive | wijo | ||||
| present tense | 1st | wiju | wijemoj | wijemy | |
| 2nd | wiješ | wijetaj | wijetej | wijeće | |
| 3rd | wije | wijetaj | wijetej | wija | |
| past tense | 1st | wijach | wijachmoj | wijachmy | |
| 2nd | wiješe | wiještaj | wiještej | wiješće | |
| 3rd | wiješe | wiještaj | wiještej | wijachu | |
| imperative | 1st | — | wijmoj! | wijmy! | |
| 2nd | wij! | wijtaj! | wijtej! | wijće! | |
| 3rd | wij! | — | |||
| past active participle | wijacy | ||||
| past passive participle | wity | ||||
| ł-form | wił | ||||
| verbal noun | wiće | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.