wycieńczony
Polish
Etymology
From wycieńczyć + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.t͡ɕɛɲˈt͡ʂɔ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: wy‧cień‧czo‧ny
Adjective
wycieńczony (comparative bardziej wycieńczony, superlative najbardziej wycieńczony)
Declension
Declension of wycieńczony
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wycieńczony | wycieńczone | wycieńczona | wycieńczeni | wycieńczone | ||
| genitive | wycieńczonego | wycieńczonej | wycieńczonych | ||||
| dative | wycieńczonemu | wycieńczonym | |||||
| accusative | wycieńczonego | wycieńczony | wycieńczone | wycieńczoną | wycieńczonych | wycieńczone | |
| instrumental | wycieńczonym | wycieńczonymi | |||||
| locative | wycieńczonej | wycieńczonych | |||||
Further reading
- wycieńczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.