wyczuć

Polish

Etymology

From wy- +‎ czuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.t͡ʂut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ʂut͡ɕ
  • Syllabification: wy‧czuć

Verb

wyczuć pf (imperfective wyczuwać)

  1. (transitive) to sense, to intuit

Conjugation
Conjugation of wyczuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyczuć
future tense 1st wyczuję wyczujemy
2nd wyczujesz wyczujecie
3rd wyczuje wyczują
impersonal wyczuje się
past tense 1st wyczułem,
-(e)m wyczuł		 wyczułam,
-(e)m wyczuła		 wyczułom,
-(e)m wyczuło		 wyczuliśmy,
-(e)śmy wyczuli		 wyczułyśmy,
-(e)śmy wyczuły
2nd wyczułeś,
-(e)ś wyczuł		 wyczułaś,
-(e)ś wyczuła		 wyczułoś,
-(e)ś wyczuło		 wyczuliście,
-(e)ście wyczuli		 wyczułyście,
-(e)ście wyczuły
3rd wyczuł wyczuła wyczuło wyczuli wyczuły
impersonal wyczuto
conditional 1st wyczułbym,
bym wyczuł		 wyczułabym,
bym wyczuła		 wyczułobym,
bym wyczuło		 wyczulibyśmy,
byśmy wyczuli		 wyczułybyśmy,
byśmy wyczuły
2nd wyczułbyś,
byś wyczuł		 wyczułabyś,
byś wyczuła		 wyczułobyś,
byś wyczuło		 wyczulibyście,
byście wyczuli		 wyczułybyście,
byście wyczuły
3rd wyczułby,
by wyczuł		 wyczułaby,
by wyczuła		 wyczułoby,
by wyczuło		 wyczuliby,
by wyczuli		 wyczułyby,
by wyczuły
impersonal wyczuto by
imperative 1st niech wyczuję wyczujmy
2nd wyczuj wyczujcie
3rd niech wyczuje niech wyczują
passive adjectival participle wyczuty wyczuta wyczute wyczuci wyczute
anterior adverbial participle wyczuwszy
verbal noun wyczucie

Further reading
  • wyczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyczuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.