wyczynowy

Polish

Etymology

From wyczyn +‎ -owy. First attested in 1929.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.t͡ʂɨˈnɔ.vɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: wy‧czy‧no‧wy

Adjective

wyczynowy (not always comparable, comparative bardziej wyczynowy, superlative najbardziej wyczynowy, adverb wyczynowo)

  1. (sports, of an action) competitive, professional (done intensively and to achieve record results)
    Synonym: zawodniczy
  2. (sports, of an athelete) competitive, professional (practicing sports intensively and to achieve record results)
    Synonym: zawodniczy
  3. (sports, of equipment) competitive, professional (used for intensive sports and to achieve record results)
    Synonym: zawodniczy

Declension
Declension of wyczynowy
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative wyczynowy wyczynowe wyczynowa wyczynowi wyczynowe
genitive wyczynowego wyczynowej wyczynowych
dative wyczynowemu wyczynowym
accusative wyczynowego wyczynowy wyczynowe wyczynową wyczynowych wyczynowe
instrumental wyczynowym wyczynowymi
locative wyczynowej wyczynowych

Derived terms
noun
  • wyczynowość

References
  1. Stadjon : tygodnik poświęcony sprawom sportu i przysposobienia wojskowego, volume 7, issue 50, 12 December 1929, page 4

Further reading
  • wyczynowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyczynowy in Polish dictionaries at PWN
  • wyczynowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.