wymijający

Polish

Etymology

From wymijać +‎ -ący.

Pronunciation

IPA^(key): /vɨ.mi.jaˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔnt͡sɨ
Syllabification: wy‧mi‧ja‧ją‧cy

Adjective

wymijający (comparative bardziej wymijający, superlative najbardziej wymijający, adverb wymijająco)

cagey, equivocal, evasive

Declension

Declension of wymijający

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	wymijający		wymijające	wymijająca	wymijający	wymijające
genitive	wymijającego			wymijającej	wymijających
dative	wymijającemu			wymijającej	wymijającym
accusative	wymijającego	wymijający	wymijające	wymijającą	wymijających	wymijające
instrumental	wymijającym			wymijającą	wymijającymi
locative	wymijającym			wymijającej	wymijających

Related terms

verbs

Participle

wymijający

active adjectival participle of wymijać

Further reading

wymijający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wymijający in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.