zaistniały

Polish

Etymology

From zaistnieć +‎ -ły.

Pronunciation

IPA^(key): /za.istˈɲa.wɨ/
Audio (file)
Rhymes: -awɨ
Syllabification: za‧ist‧nia‧ły

Adjective

zaistniały (not comparable)

ensuing

Declension

Declension of zaistniały

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	zaistniały		zaistniałe	zaistniała	zaistniali	zaistniałe
genitive	zaistniałego			zaistniałej	zaistniałych
dative	zaistniałemu			zaistniałej	zaistniałym
accusative	zaistniałego	zaistniały	zaistniałe	zaistniałą	zaistniałych	zaistniałe
instrumental	zaistniałym			zaistniałą	zaistniałymi
locative	zaistniałym			zaistniałej	zaistniałych

Related terms

verbs

Further reading

zaistniały in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
zaistniały in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.