zapukać

Polish

Etymology

From za- +‎ pukać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈpu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: za‧pu‧kać

Verb

zapukać pf

  1. (intransitive) to knock several times
  2. (figuratively, intransitive) to turn to, to address [+ do (genitive) = someone]
    Synonym: zwrócić się

Conjugation
Conjugation of zapukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapukać
future tense 1st zapukam zapukamy
2nd zapukasz zapukacie
3rd zapuka zapukają
impersonal zapuka się
past tense 1st zapukałem,
-(e)m zapukał		 zapukałam,
-(e)m zapukała		 zapukałom,
-(e)m zapukało		 zapukaliśmy,
-(e)śmy zapukali		 zapukałyśmy,
-(e)śmy zapukały
2nd zapukałeś,
-(e)ś zapukał		 zapukałaś,
-(e)ś zapukała		 zapukałoś,
-(e)ś zapukało		 zapukaliście,
-(e)ście zapukali		 zapukałyście,
-(e)ście zapukały
3rd zapukał zapukała zapukało zapukali zapukały
impersonal zapukano
conditional 1st zapukałbym,
bym zapukał		 zapukałabym,
bym zapukała		 zapukałobym,
bym zapukało		 zapukalibyśmy,
byśmy zapukali		 zapukałybyśmy,
byśmy zapukały
2nd zapukałbyś,
byś zapukał		 zapukałabyś,
byś zapukała		 zapukałobyś,
byś zapukało		 zapukalibyście,
byście zapukali		 zapukałybyście,
byście zapukały
3rd zapukałby,
by zapukał		 zapukałaby,
by zapukała		 zapukałoby,
by zapukało		 zapukaliby,
by zapukali		 zapukałyby,
by zapukały
impersonal zapukano by
imperative 1st niech zapukam zapukajmy
2nd zapukaj zapukajcie
3rd niech zapuka niech zapukają
anterior adverbial participle zapukawszy
verbal noun zapukanie

Further reading
  • zapukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.