zburzyć

Polish

Etymology

From z- +‎ burzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzbu.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: zbu‧rzyć

Verb

zburzyć pf (imperfective burzyć)

  1. (transitive) to demolish
  2. (reflexive with się) to churn

Conjugation
Conjugation of zburzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zburzyć
future tense 1st zburzę zburzymy
2nd zburzysz zburzycie
3rd zburzy zburzą
impersonal zburzy się
past tense 1st zburzyłem,
-(e)m zburzył		 zburzyłam,
-(e)m zburzyła		 zburzyłom,
-(e)m zburzyło		 zburzyliśmy,
-(e)śmy zburzyli		 zburzyłyśmy,
-(e)śmy zburzyły
2nd zburzyłeś,
-(e)ś zburzył		 zburzyłaś,
-(e)ś zburzyła		 zburzyłoś,
-(e)ś zburzyło		 zburzyliście,
-(e)ście zburzyli		 zburzyłyście,
-(e)ście zburzyły
3rd zburzył zburzyła zburzyło zburzyli zburzyły
impersonal zburzono
conditional 1st zburzyłbym,
bym zburzył		 zburzyłabym,
bym zburzyła		 zburzyłobym,
bym zburzyło		 zburzylibyśmy,
byśmy zburzyli		 zburzyłybyśmy,
byśmy zburzyły
2nd zburzyłbyś,
byś zburzył		 zburzyłabyś,
byś zburzyła		 zburzyłobyś,
byś zburzyło		 zburzylibyście,
byście zburzyli		 zburzyłybyście,
byście zburzyły
3rd zburzyłby,
by zburzył		 zburzyłaby,
by zburzyła		 zburzyłoby,
by zburzyło		 zburzyliby,
by zburzyli		 zburzyłyby,
by zburzyły
impersonal zburzono by
imperative 1st niech zburzę zburzmy
2nd zburz zburzcie
3rd niech zburzy niech zburzą
passive adjectival participle zburzony zburzona zburzone zburzeni zburzone
anterior adverbial participle zburzywszy
verbal noun zburzenie

Further reading
  • zburzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zburzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.