abonar
Português
Verbo1
a.bo.nar, transitivo
- ser fiador de
- aprovar, qualificar
- IGLÉSIAS, Maura. Série bibliotheca antiqua. In: Mênon. Rio de Janeiro: Ed. PUC-Rio; Loyola, 2001.
- Esse tipo de construção aliás foi objeto de consulta ao Prof. Antonio Houaiss, que nos honrou sobremaneira com uma resposta manuscrita, onde abonou, com sua autoridade, construções que, não usuais na língua escrita, pertencem entretanto ao uso corrente e culto, ainda que ágrafo, da língua portuguesa.
- IGLÉSIAS, Maura. Série bibliotheca antiqua. In: Mênon. Rio de Janeiro: Ed. PUC-Rio; Loyola, 2001.
a.bo.nar, reflexivo
- gabar-se
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | abonar | Gerúndio | abonando | Particípio | abonado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | abono | abonas | abona | abonamos | abonais | abonam |
| Pretérito imperfeito | abonava | abonavas | abonava | abonávamos | abonáveis | abonavam | |
| Pretérito perfeito | abonei | abonaste | abonou | abonamos1 / abonámos2 |
abonastes | abonaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | abonara | abonaras | abonara | abonáramos | abonáreis | abonaram | |
| Futuro do presente | abonarei | abonarás | abonará | abonaremos | abonareis | abonarão | |
| Futuro do pretérito | abonaria | abonarias | abonaria | abonaríamos | abonaríeis | abonariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | abone | abones | abone | abonemos | aboneis | abonem |
| Pretérito imperfeito | abonasse | abonasses | abonasse | abonássemos | abonásseis | abonassem | |
| Futuro | abonar | abonares | abonar | abonarmos | abonardes | abonarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | abona | abone | abonemos | abonai | abonem | |
| Negativo | não abones | não abone | não abonemos | não aboneis | não abonem | ||
| Infinitivo pessoal | abonar | abonares | abonar | abonarmos | abonardes | abonarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | abonar | Gerúndio | abonando | Particípio | abonado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | abono | abonas | abona | abonamos | abonais | abonam |
| Pretérito imperfeito | abonava | abonavas | abonava | abonávamos | abonáveis | abonavam | |
| Pretérito perfeito | abonei | abonaste | abonou | abonamos1 / abonámos2 |
abonastes | abonaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | abonara | abonaras | abonara | abonáramos | abonáreis | abonaram | |
| Futuro do presente | abonarei | abonarás | abonará | abonaremos | abonareis | abonarão | |
| Futuro do pretérito | abonaria | abonarias | abonaria | abonaríamos | abonaríeis | abonariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | abone | abones | abone | abonemos | aboneis | abonem |
| Pretérito imperfeito | abonasse | abonasses | abonasse | abonássemos | abonásseis | abonassem | |
| Futuro | abonar | abonares | abonar | abonarmos | abonardes | abonarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | abona | abone | abonemos | abonai | abonem | |
| Negativo | não abones | não abone | não abonemos | não aboneis | não abonem | ||
| Infinitivo pessoal | abonar | abonares | abonar | abonarmos | abonardes | abonarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Etimologia
- Confronte-se com o ástur-leonês e castelhano abonar.
Portugal
- AFI: /ɐ.bu.ˈnaɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.