adscisco
Latim
Verbo
presente ativo adscisco, infinitivo presente adsciscere, pretérito perfeito ativo adscivi, supino adscitum.
Conjugação
Conjugação de adsciscō, terceira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | adsciscō | adsciscis | adsciscit | adsciscĭmus | adsciscĭtis | adsciscunt |
| Pretérito imperfeito | adsciscēbam | adsciscēbās | adsciscēbat | adsciscēbāmus | adsciscēbātis | adsciscēbant | |
| Futuro | adsciscam | adsciscēs | adsciscet | adsciscēmus | adsciscētis | adsciscent | |
| Pretérito perfeito | adsciscī | adsciscistī | adsciscit | adsciscĭmus | adsciscīstis | adsciscērunt, adsciscēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | adsciscĕram | adsciscĕrās | adsciscĕrat | adsciscerāmus | adsciscerātis | adsciscĕrant | |
| Futuro do pretérito | adsciscĕrim | adsciscĕris | adsciscĕrit | adsciscerĭmus | adsciscerĭtis | adsciscĕrint | |
| Subjuntivo | presente | adsciscam | adsciscās | adsciscat | adsciscāmus | adsciscātis | adsciscant |
| Pretérito imperfeito | adsciscĕrem | adsciscĕrēs | adsciscĕret | adsciscerēmus | adsciscerētis | adsciscĕrent | |
| Pretérito perfeito | adsciscĕrim | adsciscĕrīs | adsciscĕrit | adsciscerĭmus | adsciscerĭtis | adsciscĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | adsciscissem | adsciscīssēs | adsciscīsset | adsciscissēmus | adsciscissētis | adsciscīssent | |
| Imperativo | Presente | adscisce | adsciscĭte | ||||
| Futuro | adsciscĭtō | adsciscĭtō | adsciscĭtōte | adsciscūntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | adsciscor | adsciscĕris, adsciscĕre | adsciscĭtur | adsciscĭmur | adsciscimĭnī | adsciscūntur |
| Pretérito imperfeito | adsciscebar | adsciscebāris, adsciscebāre | adsciscebātur | adsciscebāmur | adsciscebamĭnī | adsciscebāntur | |
| Futuro | adsciscar | adsciscēris, adsciscēre | adsciscētur | adsciscēmur | adsciscemĭnī | adsciscēntur | |
| Pretérito perfeito | adscitus sum | adscitus es | adscitus est | adscitī sumus | adscitī estis | adscitī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | adscitus eram | adscitus erās | adscitus erat | adscitī erāmus | adscitī erātis | adscitī erant | |
| Futuro do pretérito | adscitus erō | adscitus eris/ere | adscitus erit | adscitī erimus | adscitī eritis | adscitī erunt | |
| Subjuntivo | presente | adsciscar | adsciscāris, adsciscāre | adsciscātur | adsciscāmur | adsciscamĭnī | adsciscāntur |
| Pretérito imperfeito | adsciscĕrer | adsciscerēris, adsciscerēris | adsciscerētur | adsciscerēmur | adscisceremĭnī | adsciscerēntur | |
| Pretérito perfeito | adscitus sim | adscitus sīs | adscitus sit | adscitī sīmus | adscitī sītis | adscitī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | adscitus essem/forem | adscitus essēs/forēs | adscitus esset/foret | adscitī essēmus/forēmus | adscitī essētis/forētis | adscitī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | adsciscĕre | adsciscimĭnī | ||||
| Futuro | adsciscītor | adsciscītor | adsciscūntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | adsciscĕre | adsciscisse | adscitūrus esse | adsciscī | adscitus esse | adscitum īrī |
| Paricípios | adsciscēns | adscitūrus | adscitus | adsciscendus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | adsciscĕre | adsciscendī | adsciscendō | adsciscendum | adscitum | adscitū |
Pronúncia
- AFI: /atˈskiːs.koː/.
Etimologia
- De ad- + scisco (procurar saber, aprender, aprovar).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.