aurir
Não confundir com haurir.
Português
Conjugação
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
| Infinitivo impessoal | aurir | Gerúndio | aurindo | Particípio | aurido |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | auro | aures | aure | aurimos | auris | aurem |
| Pretérito imperfeito | auria | aurias | auria | auríamos | auríeis | auriam | |
| Pretérito perfeito | auri | auriste | auriu | aurimos | auristes | auriram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | aurira | auriras | aurira | auríramos | auríreis | auriram | |
| Futuro do presente | aurirei | aurirás | aurirá | auriremos | aurireis | aurirão | |
| Futuro do pretérito | auriria | auririas | auriria | auriríamos | auriríeis | auririam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | aura | auras | aura | auramos | aurais | auram |
| Pretérito imperfeito | aurisse | aurisses | aurisse | auríssemos | aurísseis | aurissem | |
| Futuro | aurir | aurires | aurir | aurirmos | aurirdes | aurirem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | aure | aura | auramos | auri | auram | |
| Negativo | não auras | não aura | não auramos | não aurais | não auram | ||
| Infinitivo pessoal | aurir | aurires | aurir | aurirmos | aurirdes | aurirem | |
Etimologia
- Derivado de aura.
No Wikcionário
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.