bourar
Português
Verbo
bou.rar
- (Trás-os-Montes e Galiza) bater, golpear com força e ruído
- (Galiza) estar com grandes ocupações e diligentemente atuar, trabalhar muito
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | bourar | Gerúndio | bourando | Particípio | bourado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | bouro | bouras | boura | bouramos | bourais | bouram |
| Pretérito imperfeito | bourava | bouravas | bourava | bourávamos | bouráveis | bouravam | |
| Pretérito perfeito | bourei | bouraste | bourou | bouramos1 / bourámos2 |
bourastes | bouraram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | bourara | bouraras | bourara | bouráramos | bouráreis | bouraram | |
| Futuro do presente | bourarei | bourarás | bourará | bouraremos | bourareis | bourarão | |
| Futuro do pretérito | bouraria | bourarias | bouraria | bouraríamos | bouraríeis | bourariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | boure | boures | boure | bouremos | boureis | bourem |
| Pretérito imperfeito | bourasse | bourasses | bourasse | bourássemos | bourásseis | bourassem | |
| Futuro | bourar | bourares | bourar | bourarmos | bourardes | bourarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | boura | boure | bouremos | bourai | bourem | |
| Negativo | não boures | não boure | não bouremos | não boureis | não bourem | ||
| Infinitivo pessoal | bourar | bourares | bourar | bourarmos | bourardes | bourarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Sinônimo
Etimologia
- Aparentado com o francês bourrer.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.