britar
Português
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | britar | Gerúndio | britando | Particípio | britado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | brito | britas | brita | britamos | britais | britam |
| Pretérito imperfeito | britava | britavas | britava | britávamos | britáveis | britavam | |
| Pretérito perfeito | britei | britaste | britou | britamos1 / britámos2 |
britastes | britaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | britara | britaras | britara | britáramos | britáreis | britaram | |
| Futuro do presente | britarei | britarás | britará | britaremos | britareis | britarão | |
| Futuro do pretérito | britaria | britarias | britaria | britaríamos | britaríeis | britariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | brite | brites | brite | britemos | briteis | britem |
| Pretérito imperfeito | britasse | britasses | britasse | britássemos | britásseis | britassem | |
| Futuro | britar | britares | britar | britarmos | britardes | britarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | brita | brite | britemos | britai | britem | |
| Negativo | não brites | não brite | não britemos | não briteis | não britem | ||
| Infinitivo pessoal | britar | britares | britar | britarmos | britardes | britarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Etimologia
- Do suevo *britutam.
Portugal
- AFI: /bɾi.ˈtaɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.