bulir
Português
Verbo
bu.lir, transitivo
- mover ou agitar de leve; tocar
- fazer arranjo ou conserto
- causar incômodo ou inquietação
- caçoar; brincar
- fazer sexo;
bu.lir, intransitivo
- mover-se com pouca força
- mudar de posição; mexer
- inquietar; apoquentar; aborrecer
- tocar
bu.lir, reflexo
- mover-se; mexer-se; deslocar-se
Conjugação
Conjugação
| Infinitivo impessoal | bulir | Gerúndio | bulindo | Particípio | bulido |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | bulo | boles | bole | bulimos | bulis | bolem |
| Pretérito imperfeito | bulia | bulias | bulia | bulíamos | bulíeis | buliam | |
| Pretérito perfeito | buli | buliste | buliu | bulimos | bulistes | buliram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | bulira | buliras | bulira | bulíramos | bulíreis | buliram | |
| Futuro do presente | bulirei | bulirás | bulirá | buliremos | bulireis | bulirão | |
| Futuro do pretérito | buliria | bulirias | buliria | buliríamos | buliríeis | buliriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | bula | bulas | bula | bulamos | bulais | bulam |
| Pretérito imperfeito | bulisse | bulisses | bulisse | bulíssemos | bulísseis | bulissem | |
| Futuro | bulir | bulires | bulir | bulirmos | bulirdes | bulirem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | bole | bula | bulamos | buli | bulam | |
| Negativo | não bulas | não bula | não bulamos | não bulais | não bulam | ||
| Infinitivo pessoal | bulir | bulires | bulir | bulirmos | bulirdes | bulirem | |
Tradução
Traduções
Portugal
- AFI: /bu.ˈliɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.